sahələrdə əsas terminlərin təhlili üçün
ümumiləşdirilməlidir (2, s. 89-100).
C.Ləkoffun (6) irəli sürdüyü öhdəlik-
lərdən biri olan ümumiləşdirmə öhdəliyi ilə
əlaqədar olaraq, Evans və Qrin (4, s. 28-44)
əsas fenomenləri (yəni kateqorizasiya,
polisemiya və metafora) seçirlər və dilçi-
liyin müxtəlif sahələrində onların iştirakını
təhlil edirlər. Onlar kateqorizasiyanı və ailə
bənzərliyi (family resemblance) kateqori-
yasını yalnız semantikaya deyil, həm də
morfologiyaya, sintaksisə və fonologiyaya
tətbiq edirlər. Məsələn, bəzi morfemlər
digərlərinə nisbətən daha çox prototipikdir
və nitq hissələrinin qeyri-səlis kateqoriyalar
təşkil etdiyini söyləmək olar. Nəticədə mü-
əyyən isim və feillər 'nounier' və ya 'verbier'
olur. Bundan əlavə, fonologiyada ənənəvi
fərqli xüsusiyyət təhlilindən fərqli olaraq,
ingilis dillində danışanlar bəzi samit
səslərin / r /, / n /, / m / digər / b /, / d /, / g /
kimi samit səslərdən daha səsli də ifadə
olunduğunu iddia edirlər. Buna görə, yəqin
ki, diskret dil vahidləri daha çox səslənən-
dən daha az səslənənə qədər davam edən
kontinuuma qoşulurlar.
Koqnitiv semantika, beləliklə linqvistik
mənanı konseptual strukturun təzahürü
kimi qəbul edir. Bu o deməkdir ki, sözlərin
mənası dünyanın özündən deyil, daha çox
bizim qavrayışımızdan və dünyanın kate-
qorizasiyasından asılıdır. Nəticədə, “koq-
nitiv semantika ilə bağlı araşdırma kon-
septual məzmun və onun dildə təşkili ilə
bağlı tədqiqatdır” (7, s. 4). C.Ləkoff bütün
fəaliyyətimizin, hətta şəxsiyyət kimi for-
malaşmağımızın kateqorizasiya sayəsində
mümkün olduğunu vurğulayır: “Düşün-
cəmiz, qavrayışımız, hərəkətlərimiz və
danışığımız üçün kateqorizasiyadan daha
vacib bir şey yoxdur. Hər dəfə nəyəsə bir
şeyin növü, məsələn ağac, ağac kimi bax-
dığımızda kateqoriyalaşdırırıq. Nə zaman
ki, şeylərin növlərindən - stullar, insanlar,
xəstəliklər, duyğular, ümumiyyətlə istə-
nilən növ haqqında danışırıq – kateqo-
riyalara müraciət edirik. Nə zaman ki, hər
hansı bir məqsədyönlü fəaliyyət növü hə-
yata keçiririk, məsələn, qələmlə bir şey
yazarkən, çəkiclə çəkicləyərkən və ya paltar
ütüləyərkən, kateqoriyalardan istifadə edi-
rik. Bu vəziyyətdə etdiyimiz spesifik hərə-
kət motor fəaliyyətinin növüdür (məsələn,
yazmaq, çəkicləmək, ütüləmək), yəni xüsu-
si motor fəaliyyət kateqoriyasına daxildir.
Onlar heç vaxt tam olaraq eyni şəkildə
həyata keçirilmir, lakin spesifik hərəkət-
lərdəki fərqə baxmayaraq, hamısı müəyyən
növün hərəkətlərini təmsil edir və bu cür
hərəkətlərin necə ediləcəyini bilirik. İstə-
nilən ağlabatan uzunluqda istənilən bir
söyləmi dedikdə və ya anladıqda, yüzlərlə
deyil, onlarla kateqoriyadan istifadə edirik:
nitq səsləri, sözlər, frazalar və kloz (clause)
birləşmələri kateqoriyaları, habelə konsep-
tual kateqoriyalar. Kateqorizasiya qabiliy-
yətimiz olmasaydı, nə fiziki dünyada, nə də
ictimai və intellektual həyatımızda hərəkət
edə bilməzdik. Kateqoriyalaşdırdığımızı
anlamaq, necə düşündüyümüzü və necə
davrandığımızı anlamaq üçün vacibdir və
eyni zamanda bizi insan edən şeyləri
anlamaq üçün vacibdir” (5, s. 5-6). Dünyada
cürbəcür varlıqlar və hadisələrlə rastlaşırıq.
Onların hamısını kateqorizasiya etmək
bizim üçün qeyri-mümkündür. Qarşılaş-
dığımız “çiy məlumatlar” kateqoriyalaş-
dırıldıqdan sonra “işlək” hala düşür,
“istifadəyə yararlı olur”. İnsan onu əhatə
edənlərə öz düşüncə gözü vasitəsilə inteq-
rasiya edir, öz mental dünyası ilə həqiqi
dünya arasında uyğunlaşma aparır və nə-
ticədə mental adaptasiya fazasına keçir. Alim
bu proseslərin əksəriyyətinin avtomatik və
şüursuz formada yerinə yetirildiyini,
burada həm də mücərrəd varlıqların ehtiva